Wat is Psychopathie?
DE WAARHEID IS: psychopathie is behandelbaar, veelvoorkomed en onbegrepen. Stigma’s zijn uitwisbaar. En wij zijn toegewijd om de kijk van de wereld ten opzichte van psychopathie te veranderen.
“Het is een ander soort afwijking dan al die afwijkingen die nu al worden erkend als schadend voor het competentievermogen. Het eerste en meest opvallende verschil is als volgt: de waarnemer wordt geconfronteerd met een overtuigend masker van gezond verstand.”
Psychopathie is een veelvoorkomende psychische stoornis. Het wordt gekenmerkt door persoonlijkheidskenmerken zoals verminderde empathie en schuldgevoel, een gedurfde persoonlijkheid en moeite met het remmen en beheersen van gedrag.
Mensen met psychopathie zijn in staat om mensen te bedriegen, manipuleren, uitbuiten, bedreigen, bestelen of fysiek schade toe te brengen. Tegelijkertijd kunnen zij er vriendelijk en welgemanierd uitzien. Dit ‘masker van gezond verstand’, zoals beschreven in het citaat hierboven, kan het erg moeilijk maken om psychopathische mensen te identificeren.
De mate van psychopathische eigenschappen varieert over de populatie en kan strekken van mild tot extreem. Met andere woorden, psychopathie is een spectrumstoornis, net als andere bekende spectrumstoornissen zoals autisme en angststoornissen. Een extreem gehalte aan psychopathische eigenschappen kan aanzienlijke beperkingen veroorzaken en treft ongeveer 1% van de kinderen en volwassenen in de Verenigde Staten.
Wat is belangrijk om te weten over Psychopathie?
Psychopathie is een veelvoorkomende psychische stoornis. Minstens 1 op de 100 mensen wereldwijd heeft symptomen van psychopathie. Deze symptomen zijn het gevolg van veranderingen in de hersenen die het denken, voelen en gedrag aantasten en vervolgens kunnen leiden tot ernstige problemen in het dagelijks leven.
Omdat het zo vaak voorkomt, is het zo dat bijna iedereen minstens één persoon kent die psychopathisch is, maar het zich wellicht niet realiseert. Een mythe over psychopathie die breed wordt aangehangen is dat mensen met psychopathie altijd gewelddadig en agressief zijn. Daardoor bestaat de kans dat een persoon die charmant doch koel is, die veel liegt, anderen uitbuit en onbetrouwbaar is, niet herkend wordt als zijnde psychopathisch.
Mensen met psychopathie realiseren zich misschien ook zelf niet wat hun perseverende antisociale gedrag veroorzaakt. Als gevolg hiervan krijgen zij zelden effectieve behandelingen toegewezen. Hun families en sociale kringen hebben vaak moeite om hun gedrag te begrijpen en om zichzelf te beschermen. Leraren en clinici weten wellicht niet welke interventies toepasbaar zijn.
Dit zijn ernstige problemen. Onderzoek suggereert dat mensen met psychopathie tegenovergestelde patronen van hersendisfunctie vertonen dan mensen die om andere redenen antisociaal zijn. Het kiezen van de juiste behandeling vereist het kennen van het verschil.
Een grotere bekendheid en bewustwording van psychopathie zal deze problemen verminderen.
Is er een diagnose Psychopathie?
Nee.
Psychopathie is een veelvoorkomende psychische stoornis. Maar niet elke psychische stoornis heeft een bijbehorende diagnose. Bijvoorbeeld, internet- en gameverslaving zijn reeds erkend als psychische stoornis, maar hebben nog geen officiële diagnose.
Psychopathie is een, door de wetenschap en geestelijke gezondheidszorg, erkende term die een specifieke groep mensen die aanhoudend antisociaal gedrag vertoont betreft. Echter, op dit moment kan een persoon technisch gezien niet worden gediagnosticeerd als ‘een psychopaat’.
Dit lijkt misschien verrassend omdat veel mensen ervan uitgaan dat psychopathie een diagnose is. De redenen waarom dat niet zo is, zijn complex.
De belangrijkste reden is dat de term psychopathie wordt vermeden in diagnostische handleidingen, zoals de Diagnostic and Statistical Manual (DSM-5), die worden gebruikt om psychische stoornissen te diagnosticeren. De DSM-5 bevat wel gerelateerde diagnoses, waaronder antisociale persoonlijkheidsstoornis (ASPD), die oorspronkelijk was bedoeld voor een vergelijking met psychopathie.
Maar om redenen die geen verband houden met de wetenschap, zijn de criteria voor ASDP in de loop der jaren veranderd om de nadruk op persoonlijkheidskenmerken zoals ongevoeligheid, meedogenloosheid en narcisme te verminderen en zich bijna volledig te concerteren op waarneembaar gedrag. Dit maakte de diagnose minder bruikbaar, omdat er veel verschillende redenen zijn voor frequent antisociaal gedrag, waarvan er slechts enkele gerelateerd zijn aan psychopathie.
De diagnose equivalent voor kinderen onder de 18 jaar is Conduct Disorder. In tegenstelling tot volwassenen kunnen kinderen met deze aandoening ook worden geclassificeerd als Conduct Disorder met beperkte pro-sociale emoties. Deze verwijzen naar ongevoeligheid, onverschilligheid en gebrek aan spijt. De diagnose Conduct Disorder met beperkte pros-sociale emoties lijkt dus erg sterk op psychopathie.
Waarom staat de term ‘psychopathie’ niet in de DSM-5 en andere diagnostische handleidingen? Dit wordt deels verklaard doordat sommigen psychopathie als een stigmatiserend label beschouwen. Anderen maken zich zorgen dat van clinici niet verwacht kan worden dat ze eigenschappen zoals ongevoeligheid nauwkeurig in kaart kunnen brengen.
Echter, psychopathie is een term die veel wordt gebruikt door wetenschappers. Het kan betrouwbaar gemeten worden aan de hand van verscheidene screeningsinstrumenten. De resultaten van deze screeningsinstrumenten kunnen worden gebruikt om behandelingen te sturen die de symptomen kunnen verbeteren.
Zijn mensen met psychopathie altijd criminelen? Zijn zij altijd gewelddadig?
Nee.
Psychopathie verhoogt het risico op het vertonen van antisociaal en agressief gedrag. Veel mensen met psychopathie zijn echter niet fysiek gewelddadig. En niet iedereen die fysiek gewelddadig is, is automatisch psychopathisch.
Ieder individu met psychopathie heeft een eigen set aan sterke punten en uitdagingen. Hoe goed kinderen en volwassen met psychopathie functioneren op school, op werk of in een andere sociale context, verschilt van persoon tot persoon.
Of psychopathie resulteert in geweld versus andere vormen van antisociaal gedrag, denk hierbij aan stelen of aan fraude, hangt af van verschillende contextuele factoren. Voorbeelden van zulke factoren zijn leeftijd en geslacht (meisjes en vrouwen met psychopathie zijn minder vaak gewelddadig vergeleken met jongens en mannen met psychopathie). Andere factoren zijn de familie, school en de buurt waarin zij opgroeien.
Mag je een kind een psychopaat noemen?
Nee.
Het is belangrijk om te onthouden dat clinici nooit naar een kind als ‘psychopaat’ mogen verwijzen. Dit is om verschillende redenen. Ten eerste is psychopathie geen diagnose. Ten tweede is psychopathie een spectrumstoornis zonder duidelijke grenswaarden. Ten derde kan een kind symptomen van psychopathie vertonen als gevolg van niet-gerelateerde factoren. Als alternatief, wordt er naar kinderen verwezen als ‘het hebben van psychopathische trekken’ of ‘het risico lopen op het ontwikkelen van psychopathie’. Kinderen lopen een hoog risico op psychopathie als ze in aanmerking komen voor een diagnose van Conduct Disorder met beperkte pro-sociale emoties, die vergelijkbare criteria heeft als psychopathie.
Psychopathie is in de essentie een ontwikkelingsstoornis. Dit betekent dat de symptomen vroeg in het leven verschijnen en de neiging hebben om aan te houden. De vroegste risicofactoren voor psychopathie verschijnen al in tijdens het tweede of derde levensjaar. Of een persoon dan daadwerkelijk symptomen ontwikkelt, is afhankelijk van een combinatie van genetische- en omgevingsfactoren. Hoewel alle volwassenen met psychopathie als kind kenmerken van de aandoening vertoonden, is het tevens ook zodat de helft van de kinderen die het risico liepen op het ontwikkelen van psychopathie, geen symptomen meer vertoonden op latere leeftijd.
Kan psychopathie behandeld worden?
Ja.
Het is een mythe dat psychopathie onbehandelbaar is. Onderzoek toont aan dat empathie en schuldgevoel kunnen worden verhoogd door familie- en gedragstherapie. Vroegtijdige behandeling kan de gevolgen in het leven van mensen met psychopathie vaak verbeteren. U kunt hier meer informatie vinden over beschikbare behandelingen voor psychopathie.
Psychopathie kan, net als veel persoonlijkheidsstoornissen, moeilijk te behandelen zijn. Het tekort aan behandelingsmogelijkheden voor mensen met psychopathie komt voort uit het feit dat er niet genoeg onderzoek is gedaan naar de risicofactoren, de oorzaken en effectieve behandelingen.
Leer hier hoe u onderzoek naar psychopathie, dat zal leiden tot een verbetering van behandelingsmogelijkheden voor kinderen met psychopathische trekken en volwassenen met psychopathie, kunt ondersteunen!
Can You Call a 9-Year-Old a Psychopath?
Clinicians never refer to any child as a “psychopath.” This is because there are no clear cutoffs for the disorder, and because a child may show symptoms of psychopathy due to unrelated factors. Children are described as having psychopathic traits or as being at risk for psychopathy.
Read the New York Times Magazine article by Jennifer Kahn
What causes psychopathy?
Several factors influence the development of psychopathy. Although psychopathy is clearly influenced by genetic factors, there is no “psychopathy gene.” Although some parenting interventions can improve psychopathy, psychopathy is not caused by “bad parenting.”
What are the early signs of psychopathy?
One early sign of psychopathy is an unusually fearless disposition (although people with secondary psychopathy may show high levels of anxiety). Another early sign of psychopathy is reduced interest in the rewards of social contact, including reduced eye contact and reduced social smiling. Some parents of children with psychopathy report that their children seem unusually cold or unfeeling.
What is a psychopath?
And how is a psychopath different from a sociopath?
Most of us have heard both terms used interchangeably in movies, books, and the media to describe people who engage in frequent aggressive or criminal, or antisocial behavior.
Do these two terms mean the same thing or different things? Is one of them more accepted or accurate than the other? Why are there two terms at all?
